Serie A (22): JUVENTUS 1-2 Udinese

[De Rossi]

Barzagli(za Bonucciego bo ten coś słabo ostatnio)

A Chiellini Twoim zdaniem ostatnio gra lepiej niż Bonucci?

Chiellini nadrabia zaangażowaniem, walką o każdą piłkę, a Bonucci to słup który stoi w miejscu i zepsuje tylko to, co już przeszło przez Giorgio, bo unika odbiorów jak tylko może. Więc jeżeli bym miał posadzić kogoś to Leonardo. Zresztą ciekawi mnie o ile (jeszcze) gorszej jakości byłaby nasza gra obronna, gdyby na środku grało dwóch statycznych, bezpłciowych Bonuccich.

[mateusz6]

Ja chętnie zobaczyłbym takie ustawienie:
Buffon-Sorensen, Barzagli, Chiellini, Grosso-Krasić, Melo, Aquilani, Martinez-Libertazzi, Del Piero

To by było klasyczne 4-4-2 z dwoma napastnikami, jednym wysuniętym i drugim cofniętym, a nie dwóch support strikerów (DP i Martinez).

[Ouh_yeah]

Libertazzi, Del Piero

I znowu młodzian piłki nie dotknie przez 45 minut.

[francois]

Mam nadzieję, że szansę gry w ataku dostanie Martinez. W Catanii często grywał jako jeden z napastników, a w naszej sytuacji wiele nie ryzykujemy...

[mat01]

I znowu młodzian piłki nie dotknie przez 45 minut.

tego nie wiemy. I tak nie ma nic do stracenia. Wariant z Martinezem na skrzydle jest lepszy niz z Marchisio

[Vojtimar]

Pepe nie zagra, więc Martinez po prostu musi wyjść na skrzydle. Chyba że nasz trener woli tam Marchisio, to wtedy ja nie mam pytań już..

Już raz nasz młodział walnął bramkę z City w LE. Czemu miałoby się teraz nie udać? Nie można nikogo nowego skreślać przed meczem, to wbrew wszystkiemu.

[bajbek17]

Pepe nie zagra, więc Martinez po prostu musi wyjść na skrzydle. Chyba że nasz trener woli tam Marchisio, to wtedy ja nie mam pytań już..

Już raz nasz młodział walnął bramkę z City w LE. Czemu miałoby się teraz nie udać? Nie można nikogo nowego skreślać przed meczem, to wbrew wszystkiemu.

Amauriego można :lol: Niestety zapewne na skrzydle zobaczymy Marchisio a w ataku młodziaka. Martinez wejdzie później.

[Corcky]

Na miejscu Del Neriego wystawiłbym coś takiego:
Buffon
Motta----- Bonucci-----Chiellini------ Grosso
Krasic - Melo - Aquillani - Sissoko - Marchisio
-------------------Alex------------------------

Ewentualnie nowy obrońca za Bonucciego, w zależności jak obaj panowie mentalnie i fizycznie się obecnie prezentują. Może też Zdenek za Motte.
Kluczem do zwycięstwa powinno być opanowanie środka boiska. Mając taką drugą linię jesteśmy w stanie to zrobić. To jest nasza najmocniejsza strona. Liczę w szczególności na Aquillaniego którego gra ostatnio mi się podobała.
Martinez raczej na ławce. Widać było z Romą, że brakuje mu siły i fizycznie musi się jeszcze odbudować.

[dr.DeV]

Martinez wejdzie później.

Z korzyścią chyba dla samego Malaki bo wyraźnie gra lepiej gdy wchodzi z ławki, przynajmniej teraz gdy jeszcze w 100% nie doszedł do siebie po kontuzji.

Udinese to niezwykle ciężki rywal po słabym początku i przegranej z nami aż 0:4 teraz mają 2 pkt straty do nas, co to się porobiło w tej lidze :doh:

Wypada liczyć na wygraną, a najbardziej możliwa jest ta minimalna, najważniejsze żeby nie stracić bramki przy stanie remisowym bo jak Udine strzeli to wtedy już pies pogrzebany...

[jakku1]

Wolalbym mowiac szczerze, zeby Martinez zagral od poczatku. Ale przypuszczam, ze faktycznie nie jest przygotowany na pelne 90 minut, wiec jest wiecej niz prawdopodobne, ze wejdzie z lawki.

Gdyby jednak Del Neri wystawil go od poczatku, bardziej by mi odpowiadalo, gdyby rozpoczal mecz w ataku, na pozycji podobnej, jak Quagliarella (napastnik, ale schodzacy do boku). No i Marchisio koniecznie na lewej.

Buffon - Sorensen, Bonucci, Chiellini, Grygera - Aquilani, Melo, Marchisio - Krasic - Martinez, Del Piero.

Ewentualnie Motta za Sorensena. Grosso - tak jak Amauri - juz dawno powinien sie pakowac ; /

Edit: Faktycznie, zapomnialem o tym, ze Motta jest kontuzjowany. No to chyba Sorensen...

[mat01]

Motta ma uraz

[Ciro85]

Ja chętnie zobaczyłbym takie ustawienie:
Buffon-Sorensen, Barzagli, Chiellini, Grosso-Krasić, Melo, Aquilani, Martinez-Libertazzi, Del Piero

To by było klasyczne 4-4-2 z dwoma napastnikami, jednym wysuniętym i drugim cofniętym, a nie dwóch support strikerów (DP i Martinez).

Bardzo ciekawe ustawienie, (oprócz Sorensena na prawej obronie, bo to nieporozumenie). Życze Libertazziemu wszystkiego najlepszego w tym meczu (czyli najlepiej hattricka ). Oby lepiej się spisał niż Gianetti, który oprócz gola z City do tej pory, nie pokazał niczego, co by go predysponowało do gry w seniorach.

[JuveCracow]

Prosta taktyka jest łatwa do rozszyfrowania dla każdego będącego w formie i zmotywowanego do walki z nami o zwycięstwo rywala, dlatego jak jeszcze raz zobaczę to (...) 4-4-2, zwątpię w umiejętność jakiegokolwiek wyciągania wniosków przez twardogłowego Delneriego. Zabić dechami środek obrony i drugiej linii, uwolnić skrzydła :!: dzięki ustawieniu 1-3-2-4-1: Buffon- Bonucci, Barzagli, Chiellini- Sissoko, Melo- Krasić, Aquilani, Marchisio, Martinez- Libertazzi.

Oczywiście nie mamy boków obrony, więc granie nimi zakrawa na samobójstwo. Libertazzi jest młody, nie ma nic do stracenia, a za to ma 186 cm i wszystko do wygrania, więc pasuje na wysuniętego napastnika bardziej od typowego "cofniętego" Alexa, który przy bieżącej skuteczności nadaje się moim zdaniem najwyżej na końcówki. Jak odzyska formę a u nas będzie miał kto grać na bokach obrony, to czemu nie, można sobie pograć czwórką z tyłu i będzie w pierwszej linii miejsce dla SS. Na dziś przeciwko Udinese gra tym samym felernym, antycznym systemem to gwarancja porażki- tak jak w poprzednich meczach- i tłumaczenia się potem z "dobrej formy rywali". A spójrzmy na siebie może najpierw, panie Delneri? Chyba można spróbować spojrzeć w inny sposób niż dotychczas i tchnąć w Juve jakiś powiew pomysłu na grę. Pomysł na grę 3-2-4-1:

W obronie (akcja rywali lub stały fragment gry dla nich) przy takiej taktyce Sissoko i Chiellini schodzą do boku, zastępując w razie potrzeby brakujących "fólbeków". Melo do spółki z Marchisio zabezpieczają środek wspierając pozostających na nominalnym stoperze Bonucciego z Barzaglim. Aquilani czeka bliżej środka boiska by rozpocząć szybką kontrę, przez uruchomienie obu skrzydłowych (Miłosz- Malaka) rozciągnięciem gry do boku lub wypuszczając prostopadłym podaniem Libertazziego. 4-4-2 Delneriego jest tak bezpłciowe, przestarzałe, niedopasowane do posiadanych zawodników i nudne, że szkoda mi coś na temat tej nieskutecznej w praktyce taktyki pisać. Jeśli wygrywamy, to przez indywidualne błyski, kontrataki Miłosza lub błędy rywali, ale nigdy dzięki pomysłom Delneriego.

Tymczasem w ataku przy 3-2-4-1 od prawej strony ofensywę może wspierać Momo, który nieraz grał w ten sposób jeszcze w Anglii (DM right/centre). Z lewej włącza się (co widać od dawna) w ofensywne poczynania drużyny Giorgio Chiellini, któremu nieobca jest taka rola, więc półlewym, półśrodkowym obrońcą może być świetnym W centrum podczas wyprowadzania ataku pozycyjnego "głębokie" tyły asekuruje trzymający jako taką "głębię", nowy w zespole Barzagli, a nieźle jak na stopera grający piłką Bonucci razem Melo przybliżają się do rozgrywającego (Aquilaniego), który ma do pomocy w reżyserowaniu gry mniej widocznego, ale cennego (na drugim, pomocniczym planie) Marchisio. Razem w trójkę mają szansę jednocześnie dociążyć centrum i dać bezcenną swobodę dla wypożyczonego z Liverpoolu playmakera. Claudio może markować swoim ustawieniem jakąś mylącą obrońców rywala alternatywę dla pomysłów wychowanka Romy. Jeśli już uda się zapędzić Udinese w kozi róg, to ustawiony w drugiej linii najbardziej ofensywnie Alberto próbuje swoich sił w roli wysuniętego AM łamane na SS (jak grywał w Anglii i szło mu o niebo lepiej niż w "ścisłym", jego akurat ograniczającym centrum), mając cały czas za plecami wsparcie od Marchisio (tak jak Claudio grywa się chyba najlepiej- przechodząc od środka na lewą flankę przy wsparciu Kielona i blisko Malaki) i również za plecami, ale bardziej po prawej stronie parę Momo- Melo. Dzięki takiemu zagęszczeniu środka możliwa jest szybka wymiana podań i uwolnienie skrzydeł czego brakuje w obecnym, wprowadzanym na siłę przez Delneriego 4-4-2, który z uporem maniaka woli trzymać się jedynej chyba znanej sobie strategii niż zobaczyć, kogo my w składzie Juventusu mamy

-----------
-----------

dopisane w odpowiedzi:

Pięknie to rozpisałeś, i naprawdę mądrze (bez ironii) ale na cholerę? I tak wiadomo, że Luigi nie zmieni taktyki i chociażby miał grac Marchisio na lewej obronie, Sissoko na prawej pomocy, a Salihamidziciem na def. pom to i tak zagra 4-4-2.

No bo mnie dobija to, że on czy ma wykonawców, czy nie, to gra niezależnie od przeciwnika w kółko tym samym systemem i nic z tego nie wychodzi :płaczę: to się spróbowałem chociaż konkretnie wypłakać a patrzenie na grę naszej "czwórki z tyłu" chyba nie tylko mnie doprowadza do łez

[Dobry Mudżyn]

Prosta taktyka jest łatwa do rozszyfrowania dla każdego będącego w formie i zmotywowanego do walki z nami o zwycięstwo rywala, dlatego jak jeszcze raz zobaczę to (...) 4-4-2, zwątpię w umiejętność jakiegokolwiek wyciągania wniosków przez twardogłowego Delneriego. Zabić dechami środek obrony i drugiej linii, uwolnić skrzydła :!: dzięki ustawieniu 1-3-2-4-1: Buffon- Bonucci, Barzagli, Chiellini- Sissoko, Melo- Krasić, Aquilani, Marchisio, Martinez- Libertazzi.

Oczywiście nie mamy boków obrony, więc granie nimi zakrawa na samobójstwo. Libertazzi jest młody, nie ma nic do stracenia, a za to ma 186 cm i wszystko do wygrania, więc pasuje na wysuniętego napastnika bardziej od typowego "cofniętego" Alexa, który przy bieżącej skuteczności nadaje się moim zdaniem najwyżej na końcówki. Jak odzyska formę a u nas będzie miał kto grać na bokach obrony, to czemu nie, można sobie pograć czwórką z tyłu i będzie w pierwszej linii miejsce dla SS. Na dziś przeciwko Udinese gra tym samym felernym, antycznym systemem to gwarancja porażki- tak jak w poprzednich meczach- i tłumaczenia się potem z "dobrej formy rywali". A spójrzmy na siebie może najpierw, panie Delneri? Chyba można spróbować spojrzeć w inny sposób niż dotychczas i tchnąć w Juve jakiś powiew pomysłu na grę. Pomysł na grę 3-2-4-1:

W obronie (akcja rywali lub stały fragment gry dla nich) przy takiej taktyce Sissoko i Chiellini schodzą do boku, zastępując w razie potrzeby brakujących "fólbeków". Melo do spółki z Marchisio zabezpieczają środek wspierając pozostających na nominalnym stoperze Bonucciego z Barzaglim. Aquilani czeka bliżej środka boiska by rozpocząć szybką kontrę, przez uruchomienie obu skrzydłowych (Miłosz- Malaka) rozciągnięciem gry do boku lub wypuszczając prostopadłym podaniem Libertazziego. 4-4-2 Delneriego jest tak bezpłciowe, przestarzałe, niedopasowane do posiadanych zawodników i nudne, że szkoda mi coś na temat tej nieskutecznej w praktyce taktyki pisać. Jeśli wygrywamy, to przez indywidualne błyski, kontrataki Miłosza lub błędy rywali, ale nigdy dzięki pomysłom Delneriego.

Tymczasem w ataku przy 3-2-4-1 od prawej strony ofensywę może wspierać Momo, który nieraz grał w ten sposób jeszcze w Anglii (DM right/centre). Z lewej włącza się (co widać od dawna) w ofensywne poczynania drużyny Giorgio Chiellini, któremu nieobca jest taka rola, więc półlewym, półśrodkowym obrońcą może być świetnym W centrum podczas wyprowadzania ataku pozycyjnego "głębokie" tyły asekuruje trzymający jako taką "głębię", nowy w zespole Barzagli, a nieźle jak na stopera grający piłką Bonucci razem Melo przybliżają się do rozgrywającego (Aquilaniego), który ma do pomocy w reżyserowaniu gry mniej widocznego, ale cennego (na drugim, pomocniczym planie) Marchisio. Razem w trójkę mają szansę jednocześnie dociążyć centrum i dać bezcenną swobodę dla wypożyczonego z Liverpoolu playmakera. Claudio może markować swoim ustawieniem jakąś mylącą obrońców rywala alternatywę dla pomysłów wychowanka Romy. Jeśli już uda się zapędzić Udinese w kozi róg, to ustawiony w drugiej linii najbardziej ofensywnie Alberto próbuje swoich sił w roli wysuniętego AM łamane na SS (jak grywał w Anglii i szło mu o niebo lepiej niż w "ścisłym", jego akurat ograniczającym centrum), mając cały czas za plecami wsparcie od Marchisio (tak jak Claudio grywa się chyba najlepiej- przechodząc od środka na lewą flankę przy wsparciu Kielona i blisko Malaki) i również za plecami, ale bardziej po prawej stronie parę Momo- Melo. Dzięki takiemu zagęszczeniu środka możliwa jest szybka wymiana podań i uwolnienie skrzydeł czego brakuje w obecnym, wprowadzanym na siłę przez Delneriego 4-4-2, który z uporem maniaka woli trzymać się jedynej chyba znanej sobie strategii niż zobaczyć, kogo my w składzie Juventusu mamy

Pięknie to rozpisałeś, i naprawdę mądrze (bez ironii) ale na cholerę? I tak wiadomo, że Luigi nie zmieni taktyki i chociażby miał grac Marchisio na lewej obronie, Sissoko na prawej pomocy, a Salihamidziciem na def. pom to i tak zagra 4-4-2.

[mat01]

Mudzin pieknie wszystko podsumowal. Niestety DN chyba zyje w jakims swoim swiecie