: 06 listopada 2015, 14:05
"Kuroń wstąpił do PZPR zrobić karierę" - hipoteza 1.
Od początku pobytu kwestionował linię partii, choć awans gwarantowała lojalność i uległość.
Mimo, że raz go wyrzucili, znów, po powrocie, nie był pokornym działaczem partyjnym.
Otwarcie występował z krytyką ustroju, za co skazano go na karę pozbawienia wolności.
Działał aktywnie w opozycji demokratycznej, jako jej czołowa postać, narażając się na utratę wolności, co miało miejsce wielokrotnie.
Hipoteza 1 jest więc fałszywa.
"Kuroń wstąpił do PZPR z przyczyn ideowych" - hipoteza 2.
Młody Jacek Kuroń był zafascynowany socjalizmem.
Od początku starał się proponować reformy, które uczyniłyby ustrój PRL bardziej przyjazny klasie robotniczej.
List otwarty do Partii, którego jest współautorem uznawany był za ważny głos ideowy dla skrajnej lewicy w całej Europie.
Jako minister i później znany był ze swojego prosocjalnego nastawienia, był społecznikiem, przeciwnikiem i krytykiem neoliberalnej transformacji.
Hipoteza 2 jest prawdziwa.
Od początku pobytu kwestionował linię partii, choć awans gwarantowała lojalność i uległość.
Mimo, że raz go wyrzucili, znów, po powrocie, nie był pokornym działaczem partyjnym.
Otwarcie występował z krytyką ustroju, za co skazano go na karę pozbawienia wolności.
Działał aktywnie w opozycji demokratycznej, jako jej czołowa postać, narażając się na utratę wolności, co miało miejsce wielokrotnie.
Hipoteza 1 jest więc fałszywa.
"Kuroń wstąpił do PZPR z przyczyn ideowych" - hipoteza 2.
Młody Jacek Kuroń był zafascynowany socjalizmem.
Od początku starał się proponować reformy, które uczyniłyby ustrój PRL bardziej przyjazny klasie robotniczej.
List otwarty do Partii, którego jest współautorem uznawany był za ważny głos ideowy dla skrajnej lewicy w całej Europie.
Jako minister i później znany był ze swojego prosocjalnego nastawienia, był społecznikiem, przeciwnikiem i krytykiem neoliberalnej transformacji.
Hipoteza 2 jest prawdziwa.
