: 24 kwietnia 2013, 15:56
Myślę, że redukcje wymuszone były w dużej mierze zadłużeniem i nie wydaje mi się, że Marrotta i spółka szykowali grunt pod jakąś supergwiazdę. 7 milionów rocznie zaburzyłoby całkiem listę płac, czołowi gracze domagaliby się podwyżek. Nie widzę tu sensu. Poza tym cała Serie A wzięła sobie do serca banialuki Platiniego o FFP, pozbywano się drogich w utrzymaniu graczy, aby zredukować zadłużenie. Także jestem niemal pewien, że obniżka pensji m.in. Buffona spowodowana była słabą sytuacją finansową i chęcią zmniejszenia zadłużenia, a nie szykowaniu się do kupna Suareza. Co do końcowego pytania-oczywiście, że lepiej. Ale nie zawsze finanse pozwalają na takie decyzje, tym bardziej, że tworzyliśmy wtedy dopiero kręgosłup. Zresztą do dzisiaj uważam, że zakup Diego był próbą zrehabilitowania się przez Secco, uległ presji kibiców, próbował tym transferem zamknąć im usta.Dzięcioł pisze: Stary, redukowali pensje, bo obiektywnie niektórzy mieli zdecydowanie za wysokie (vide Buffon). Ponadto takie redukcje powinny pozwolić zaoszczędzić parę "złotych" (zwłaszcza przy uwzględnieniu, że pasożytom kończą się kontrakty) na prawdziwa transferową petardę w naszym wykonaniu. Jeżeli za Amauriego zapłaciliśmy kolejne niemalże 25 mln, to czy nie lepiej wydać kwotę nawet dwa razy wiekszą (chociaż wydaje mi się, że L'pool zgodziłby się na kwotę rzędu 40 mln Euro), na zawodnika pokroju Luisa??
Racja. Ale takie jest ryzyko, kiedy chce się szybko stworzyć konkurencyjny zespół(absolutnie nie broniąc Secco, bo też uważam że dał ciała). Liverpool co roku wydaje grube miliony, żeby podnieść sie z kolan, a poza Suarezem żaden z transferów nie był trafiony.Dzięcioł pisze: Gdyby pieniądze wydane na trójkę naszych Brazoli, spożytkowane zostały mądrzej, tj. na sprowadzenie np. tylko Aguero, zamiast Diego i Melo, to dziś może rywalizowalibyśmy z Realem, albo BVB w półfinale LM. A tak prawie 75 mln Euro poszło w <brzydkie słowo ( ͡° ͜ʖ ͡°)>...
Tutaj pełna zgoda. Ale za mniejsze pieniądze.Dzięcioł pisze: Mimo wszystko podkreślam, że Zlatanem nie pogardzę. Ale za rozsądne pieniądze (tj. kwota transferu do 15 mln, kontrakt na max 3 lat z roczną gażą 6-7 mln). Ibra, Kolarov i jedziemy z koksem. Wtedy naprawdę nikogo w Europie nie musielibyśmy się obawiać.
Ja nie jestem aż takim optymistą. Fiora i Napoli wyprzedadzą się po sezonie. Roma od kilku sezonów kombinuje z południowoanerykańskim zaciągiem, ze średnim skutkiem. Inter nie wyda za dużo kasy, Moratti liczy każdy grosz. Tomasso Rocchi zakupiony w styczniu to kwintesencja transferowej ofensywy mediolańczyków. Jedynie Milan po kilku solidnych zakupach może się liczyć w Europie. Inne ligi nie oszczędzają tak jak włoska, kluby doskonale wiedziały, że Platini blefuje. Kary dotkną tylko tych mniejszych. Kto by się odważył wyrzucić Man City z pucharów. Tym bardziej, że funkcjonuje na podobnych zasadach jak PSG, klub z kraju szefa UEFY.Dzięcioł pisze: I jeszcze jedno. Piszesz o spadku konkurencyjności Serie A, na tle innych europejskich lig. I generalnie masz rację, bo liga włoska przechodzi poważny kryzys. Ale zwróć uwagę, że podobna sytuacja jest w Hiszpanii, gdzie Barca tytuł mistrzowski w zasadzie zapewniła sobie już w grudniu, a jedynym poważnym konkurentem w walce o prymat na Półwyspie Iberyjskim jest i długo będzie Real (gdzie te czasy, kiedy mistrza robiła Valencia, czy Atletico), oraz Anglii (United dzieli i rządzi na krajowym podwórku, a w Europie drużynom angielskim, poza Chelsea, o dwóch lat jakoś się nie wiedzie). Piłka klubowa bardzo się zmieniła w ciągu ostatnich dwóch lat. Zmiany paradoksalnie mogą sprzyjać Juve, jak i całemu calcio. Obecnie w Europie jest 8 zespołów, które niedługo pozostawią całą resztę daleko z tyłu (Bayern, BVB, Real, Barcelona, PSG, United, City oraz Juve) i jeżeli włoskie kluby postawią na rozsądną restrukturyzację, to calcio w ciągu kolejnych dwóch lat może powoli zacząć wracać na szczyt. Milan już wdraża sensowne zmiany (dziś czytałem, że interesują się Lavezzim), Napoli buduje bardzo ciekawe struktury, to samo tyczy się ACF. Zobaczymy co latem zrobi Moratti. A każda prawdziwa gwiazda w Serie A, to większe zainteresowanie się włoskimi rozgrywkami poza samą Italią. Poza tym jestem jakoś przekonany, że gdyby inni porządnie się wzmocnili, to i naszym włodarzom wydawanie większych pieniążków mogłoby przyjść łatwiej.
