JuvePoland

Ja od października czytam cykl fantasy "Pieśń Lodu i Ognia" Georga Martina. Póki co w Polsce wyszło 6 tomów. Polecam wszystkim.
Z ostatnio przeczytanych:

Dobij mnie E uropo - Adam Bednarczyk. Polski dziennikarz wyjeżdża do ogarniętej wojną Jugosławii. Mimo, że jechał aby pisać sprawozdania, wstąpił do oddziałów bośniackich Chorwatów. Książka dosyć krótka i pozostawia niedosyt, ale warto przeczytać.

Europa na licytacji- Dragan M. Sotirović- Historia czetnika, jednego z oficerów jugosłowiańskiej armii gen. Mihajlovićia, który złapany przez hitlerowców, ucieka z obozu pod Lwowem i wstępuje w szeregi polskiej Armii Krajowej. Książka opisuje głównie zachowanie armii radzieckiej i amerykańsko-brytyjską zbrodnie z Jałty, popełnioną na narodach serbskim i polskim.

Płonące Dusze- Leon Degrelle. To książka, tylko dla wybranych .

Edit: Fajnie, że słowo E-u-r-o-p-o jest cenzurowane .

Marcin Ciszewski "1939.com.pl" - wciągająca powieść wojenna o dość oryginalnej fabule..

Podpułkownik Jerzy Grobicki, dowódca Pierwszego Samodzielnego Batalionu Rozpoznawczego, nawet w najczarniejszych snach nie przypuszczał, że wraz ze swoją elitarną jednostką zamiast w Afganistanie roku 2007, wyląduje pod Mokrą w dniu 1 września 1939 roku i z miejsca zostanie zaatakowany przez Wermacht.
Rozpoczyna się fascynująca gra wojenna. Garstka żołnierzy NATO, uzbrojona w śmiercionośny, futurystyczny sprzęt, zmaga się w krwawym boju z nieprzeliczoną potęgą hitlerowskich Niemiec.
Grobicki ma przy tym świadomość, że broniąc ojczyzny swoich dziadów, jednocześnie ingeruje w historię, czego skutków nie jest w stanie przewidzieć. W tym niesłychanym dziele sekundują mu barwni oficerowie i żołnierze, a także piękna pani kapitan Nancy Sanchez z US Army.

POLECAM!



Ryszard Kapuściński "Rwący nurt historii. Zapiski o XX i XXI wieku" - jest to zbiór wypowiedzi i zapisków na temat globalizacji i kultur regionalnych, historii i współczesności, która na naszych oczach staje się historią. Ryszard Kapuściński rozkłada przed czytelnikiem swoją mapę świata i opowiada o Afryce, Ameryce Łacińskiej, Europie, Rosji i świecie islamu.

Jeżeli ktoś czytał Jego wcześniejsze dzieła to możne tą książkę uznacie za swoiste podsumowanie jego podróżniczo-pisarskiej kariery

Pozwolę sobie reaktywować ten ciekawy temat, nie wiem jak to ima do tutejszego regulaminu, lecz proszę o ewentualną wyrozumiałość.

Co do tematu, po długiej abstynenci od kryminałów, sięgnąłem po książkę znakomitej Agathy Christy, Pajęczyna. Zainteresowany tematem książek angielskiej pisarki przeczytałem kolejno: Wielka Czwórka, Nemezis, Samotny Dom, Dlaczego nie Evans?, oraz rozpocząłem Niemy Świadek. Przypłaciłem tym kilka nieprzespanych nocy zatopiony w lekturze.

W tym czasie znalazłem również czas na przeczytanie książki dwujęzycznej (angielski i polski, z elementami języków plemiennych) pod dźwięcznym tytułem Vuvuzela . historia niezwykle ciekawa pokazujące w prosty sposób problemy RPA, troche dziecinne ale godne uwagi .

Ja obecnie zaczynam książkę Tadeusza Antoniego Kisielewskiego: Katyń. Zbrodnia i kłamstwo Zapowiada się świetnie, jak skończę, może co nieco streszczę

Ja dalej zgłębiałem książki mistrzyni kryminału Agathy Christy, skończyłem wspomnianą książkę Niemy Świadek, przeczytałem też Morderstwo w Orient Ekspresie, oraz Hotel Bertram, oraz zacząłem Tajemnice Gwiazdkowego Puddingu (zbiór opowiadań). To będzie moja 7. książka w czasie tych wakacji (od 25 czerwca), najlepsze wakacje pod tym względem.

K.M. pisze:Ja dalej zgłębiałem książki mistrzyni kryminału Agathy Christy

A czytałeś może "10 murzynków"? Jeśli nie to polecam, świetna książka. Ja jednak nie zagłębiam się w twórczość Agaty. Inne jej książki do mnie nie przemawiają. Jak po przeczytaniu w.w książki stwierdziłam, ze tak mi się podobała to chciałam się zabrać za inne, ale we wszystkich przypadkach (nie wiele ich było) kończyło się tak, że zaczynałam, a nie kończyłam. Nie wykluczone jednak, że kiedyś do nich nie wrócę i nie dokończę. Czasem tak mam, że dopiero za drugim podejściem sie przekonuje i tak mnie wciąga, że nie mogę przestać czytać.

Tak właśnie było z książka która dziś skończyłam czytać i nie mogę wyjść z podziwu. Ta książka to "Pokój śmierci" Roberta Ellisa. Po prostu coś pięknego, takie książki kocham. Może nie powinnam tego pisać, żeby nikogo nie zniechęcić, ale w zasadzie nie ujawniam przecież treści. Chodzi o ten typ książek, kiedy kończysz czytać, do końca zostało kilka stron, wydaje ci się, że wszystko już wiesz, a tu SURPRISE!! to jest właśnie taka książka. Nie mogę jej więc nie polecić

pinturicchia pisze:

K.M. pisze:Ja dalej zgłębiałem książki mistrzyni kryminału Agathy Christy

A czytałeś może "10 murzynków"? Jeśli nie to polecam, świetna książka. Ja jednak nie zagłębiam się w twórczość Agaty. Inne jej książki do mnie nie przemawiają. Jak po przeczytaniu w.w książki stwierdziłam, ze tak mi się podobała to chciałam się zabrać za inne, ale we wszystkich przypadkach (nie wiele ich było) kończyło się tak, że zaczynałam, a nie kończyłam. Nie wykluczone jednak, że kiedyś do nich nie wrócę i nie dokończę. Czasem tak mam, że dopiero za drugim podejściem czytam i tak mnie wciąga, że nie mogę przestać czytać.

Oczywiście, w zeszłe wakacje .

Żeby nie było OT polecam Śmierć Iwnana Iljicza Lwa Tołostoja (czy jak to się odmienia ), świetna ruska literatura, koniecznie do przeczytania!

Ja obecnie czytam Metro 2033 którą napisał Dimitry Glukhovsky. Polecam tym którzy lubią świat postapokaliptyczny, na podstawie książki wyszła gra.

Ja po obronie nadrobiłem trochę zaległości. Skończyłem czytać Kapuściński non fiction przede wszystkim i jestem pod wrażeniem. Mało mnie obchodzi, że był zarejestrowany jako "TiWi" - facet po prostu tworzył fantastyczną literaturę, i uważam, że cały szum, zrobiony dookoła tej książki, całe to zdrapywanie brązu z pomnika Kapuścińskiego jest niepotrzebne. Nie uskarżamy się w literaturze na nadmiar postaci pomnikowych ostatnimi czasy, więc... wara od Kapuścińskiego, oszołomy z IPN.

Po drugie - przeczytałem całkiem niezły "thriller esbecki" Szczepana Twardocha, pt. "Przemienienie". Ot - takie sobie czytadło do pociągu, ale z dość zręcznie nakreśloną fabułą. Na wieczór - idealne, bo szybko się czyta, a miłośnicy spiskowej teorii PRL będą zachwyceni

Po trzecie - w okńcu przeczytałem biografię Skrzypczaka . Bardzo fajna, ciekawa, napisana jędrnym, żołnierskim językiem książka o tym, co się działo i dzieje w polskiej armii. Jeśli ktoś lubi - baaardzo polecam, bo książeczka nie jest długa, a i czyta się jak dobra powieść.

A teraz znowuż zabieram się do "Tajemniczego płomienia królowej Loany" Umberto Eco. Rzecz o starym antykwariuszu, który w wyniku wypadku traci pamięć o sobie i swojej rodzinie, ale doskonale porusza się w tekstach kanonu literatury światowej i w ten sposób chce odkryć "swoją" przeszłość. Czyli jak to u Eco - duzo odniesień, nawiązań i intelektualna gra z czytelnikiem. Nie zapowiada się lekko...

deszczowy pisze:Ja po obronie nadrobiłem trochę zaległości. Skończyłem czytać Kapuściński non fiction przede wszystkim i jestem pod wrażeniem. Mało mnie obchodzi, że był zarejestrowany jako "TiWi" - facet po prostu tworzył fantastyczną literaturę, i uważam, że cały szum, zrobiony dookoła tej książki, całe to zdrapywanie brązu z pomnika Kapuścińskiego jest niepotrzebne. Nie uskarżamy się w literaturze na nadmiar postaci pomnikowych ostatnimi czasy, więc... wara od Kapuścińskiego, oszołomy z IPN.

Deszczowy, co Ty chcesz od IPN? Przecież Kapuścińskiego odbrązawia Ci Domosławski, a nie "ipeenowskie oszołomy". Żona Kapuścińskiego twierdzi, że to właśnie Artur Domosławski nadużył jej zaufania i nie jest już o nim dobrego zdania (Źródło).

Powiedz mi jeszcze, czy po lekturze tej książki nie uważasz, że ustanowienie przez Polską Agencję Prasową nagrody im. Kapuścińskiego dla najbardziej rzetelnych, obiektywnych i poprawnych warsztatowo informacji, zarówno tekstów, jak i relacji radiowych oraz telewizyjnych zakrawa na kpinę? Nie zrozum mnie źle, ja mu nie odmawiam talentu do pisania, ale gdzie ta rzetelność i obiektywizm w tekstach Kapuścińskiego :lol:? Przeczytaj sobie wpis innego "oszołoma" "Rzetelny jak Kapuściński".

Nie, Vimes. Nie uważam.

A Wildek faktycznie jest oszołomem. I nie dorasta Kapuścińskiemu do pięt, żeby się z niego nabijać i wycierać sobie nim gębę.

Żeby była jasność: nie pochwalam kłamstwa. Ale też uważam, że istniej subtelna granica, między konfabulacją (uprawianą przez Kapuścińskiego), a ordynarnym kłamstwem. Kapuściński składał jedną postać z kilku - dla mnie to nie jest kłamstwo, tylko właśnie konfabulacja. A że czasem napisał jakąś analizę dla SB z kraju, z którego akurat wrócił? Dajcie spokój... Amen, rzekłem.

A czytałeś może "10 murzynków"?

Powstał zdaje się z tego film, tylko zmienili nazwę na Indian. Niesamowicie poprawne politycznie
Ostatnio choruję więc odkurzyłem parę książek. Przeczytałem właśnie pierwszą część 'Kopuł Ognia' Eddingsa i chociaż nie jestem fanem fantasy to jednak przypadła mi do gustu. Fakt, zabierałem się za nią parę jeśli nie paręnaście razy, no ale choroba plus beznadziejny komputer dała mi możliwość jej ukończenia BTW to już chyba piątka książka w te wakacje.
Teraz mam zamiar zabrać się za drugą część trylogii Eddingsa i może streszczę jak tylko skończę. Do tego "To' Kinga.

deszczowy pisze:Żeby była jasność: nie pochwalam kłamstwa. Ale też uważam, że istniej subtelna granica, między konfabulacją (uprawianą przez Kapuścińskiego), a ordynarnym kłamstwem. Kapuściński składał jedną postać z kilku - dla mnie to nie jest kłamstwo, tylko właśnie konfabulacja. A że czasem napisał jakąś analizę dla SB z kraju, z którego akurat wrócił? Dajcie spokój... Amen, rzekłem.

Rzeczywiście, bardzo cienka ta granica:
kłamać - świadomie mówić nieprawdę
konfabulować - opowiadać zmyślone fakty

Ty mnie chyba nie do końca zrozumiałeś. W poprzednim poście nie czepiałem się tego, że Kapuściński był TW. Chciałem tylko zauważyć, że ustanowienie nagrody im. Kapuścińskiego za rzetelne i obiektywne dziennikarstwo jest absurdem. Dla jasności, nie mam nic przeciwko istnieniu samej nagrody, tylko uzasadnieniu za co jest ona przyznawana, bo właśnie to uzasadnienie zakrawa na kpinę. Zresztą posta napisałem tylko dlatego, że chiałem się dowiedzieć czym Ci w tym przypadku zawinił IPN? Przecież to nie IPN opublikował tą książkę, tylko dziennikarz "Gazety Wyborczej", co samo w sobie jest dość zabawne, bo spowodowało dysonans poznawczy u zwolenników "grubej kreski". Gdyby to zrobił ktoś inny to zjechanoby go jak Zyzaka, a skoro zrobił to swój człowiek, to nie wiadomo co powiedzieć. Innymi słowy, nie wiadomo czy Domosławski jest winien "prawicowego odchylenia" czy nie .

Jeżeli znajdziesz chwilę czasu mój Dżdżysty Kolego to zechciej przeczytać wywiad z księciem Ermiasem Sahle Selasje, wnukiem Hajle Selasje. Poznaj zdanie drugiej strony, a kiedy już to zrobisz to przypomnij sobie co o Kapuścińskim powiedział Jacek Żakowski: "Kapuściński nie robił nigdy tajemnicy z tego, że przez kilkadziesiąt lat był członkiem partii. Ale nie był koniunkturalistą, karierowiczem, był szczerym komunistą" (Źródło). Wnuk Hajle Selasje twierdzi, że Kapuściński nie napisał prawdy o jego dziadku, a wręcz zmyślał do woli, dodaj do tego wypowiedź Żakowskiego, że Kapuściński był ideowym komunistą walczącym z kapitalizmem i wyjdzie Ci utalentowany pisarsko propagandzista, a nie rzetelny i obiektywny reporter. Wydaje mi się, chociaż nie jest to być może zbyt dobre porównanie, że Kapuściński jest równie "rzetelny" i "obiektywny" jak Naomi Klein. Oboje są bardzo zaangażowani ideologicznie po stronie skrajnej lewicy. Jak już pewnie zauważyłeś, ja bardzo "lubię" komunistów, więc pewnie też jestem nieobiektywny .

Warto zauważyć także jeszcze jedną rzecz. Jeżeli przeczytałeś wywiad z Żakowskim, to z pewnością zauważyłeś z jaką sympatią wypowiada się o "ideowych komunistach". Wyobrażasz sobie, żeby ktoś powiedział coś podobnego o "ideowych nazistach" i nie spotkał się z potępieniem i wykluczeniem ze środowiska? Jacek Żakowski jak przystało na "prawdziwego Europejczyka" (tfu!) jest sympatykiem komunizmu i wcale się z tym nie kryje. Dodatkowo jest na tyle bezczelny, żeby pozować na wzór cnót dziennikarskich. Świat stoi na głowie :doh:.

Wiwaty dla "rzetelnego" i "obiektywnego" dziennikarstwa w wykonaniu Kapuścińskiego i Żakowskiego.

deszczowy pisze:A Wildek faktycznie jest oszołomem. I nie dorasta Kapuścińskiemu do pięt, żeby się z niego nabijać i wycierać sobie nim gębę.

Trochę racji w tym masz, z pewnością pod względem konfabulacji to Wildstein Kapuścińskiemu do pięt nie dorasta.

Jak chcesz podchodzić z tej strony, to od tego jest temat "Polityka", nawiasem mówiąc założony przeze mnie.

Wnuk Hajle Sejlasje może sobie gadać, co chce, i trudno się specjalnie dziwić, żeby zgadzał się z wizerunkiem dziadzia, nakreślonym w "Cesarzu" - tępaka i satrapy w sumie.

To, że Żaku jest lewicowcem, to żadna nowość. Jakbym nie lubił "Polityki", tak jego teksty często odpuszczam, bo są zwyczajnie histeryczne w wymowie.

Kapuściński nikomu, jako komunista, nie zaszkodził. A stworzył i zostawił po sobie olbrzymią i piękną spuściznę literacką.

Wildsteina nie cierpię, więc nie biorę go za żaden autorytet.

Niech Ci będzie - może i trochę niefortunny dobór nagrody. Zadowolony?

Zdania o Kapuścińskim nie zmienię,

deszczowy pisze:Jak chcesz podchodzić z tej strony, to od tego jest temat "Polityka", nawiasem mówiąc założony przeze mnie.

Poglądy autora książki mają wpływ na jej treść, więc jak dla mnie pasuje to bardziej do tego właśnie tematu. Nawiasem mówiąc, bardzo lubię tematy, które zakładasz mój Słotny Kolego.

deszczowy pisze:Wnuk Hajle Sejlasje może sobie gadać, co chce, i trudno się specjalnie dziwić, żeby zgadzał się z wizerunkiem dziadzia, nakreślonym w "Cesarzu" - tępaka i satrapy w sumie.

Zadałeś sobie trud, żeby ten wywiad przeczytać?

deszczowy pisze:To, że Żaku jest lewicowcem, to żadna nowość. Jakbym nie lubił "Polityki", tak jego teksty często odpuszczam, bo są zwyczajnie histeryczne w wymowie.

Powiedzieć o Żakowskim, że to lewicowiec, to tak jakby powiedzieć o Mount Evereście, że to taka górka w Himalajach. Doceń pana redaktora. On jest lewicowcem wyjątkowo żarliwym.

deszczowy pisze:Kapuściński nikomu, jako komunista, nie zaszkodził. A stworzył i zostawił po sobie olbrzymią i piękną spuściznę literacką.

Czy nikomu nie zaszkodził, to się nigdy nie dowiesz. Natomiast ja wcale nie neguję jego talentu literackiego.

deszczowy pisze:Wildsteina nie cierpię, więc nie biorę go za żaden autorytet.

Auuuć, redaktor Wildstein byłby bardzo niepocieszony .

deszczowy pisze:Niech Ci będzie - może i trochę niefortunny dobór nagrody. Zadowolony?

Jasne.