JuvePoland

Andrewtbg pisze:Osobiście uważam, że to jest dobry wybór, bo kawałek naprawde trzyma poziom... tylko troche dużo przekleństw ale myśle, że będzie dobrze 8) Ciekawe czy końcówka też będzie, bo jak tak to ładnie będzie pipczało w teledysku

_Jah pisze:Ma ktoś link może do płyty 247? grupy złożonej z trójki Mc's: Stasiak, Mes i Pjus. Duża doza funku, ale psiakrew, nie mogę znaleźć linku :roll: .

Mes, Pjus i Stasiak, trzej bardzo charakterystyczni raperzy, zjednoczyli swoje siły w 2001 r. zakładając 2cztery7. Po raz pierwszy, jako skład, zaprezentowali się na wydanej jedynie na winylu składance "Junoumi Records EP vol. 1". Przyznać trzeba, że był to debiut nader udany, od samego początku grupa zyskała wielu fanów czekających na ich krążek. Jak się później okazało, musieli się oni uzbroić w cierpliwość, jako że warszawskie trio kazało na siebie czekać prawie 4 lata. Czy zatem warto było czekać na Funk-Dla Smaku?

Już po singlowym "Dwa Cztery Siedem" z udziałem, popularnej ostatnio, Trish, wiedziałem, że płyta będzie nietuzinkowa. Zresztą w dniu premiery przekonałem się, że moje przypuszczenia były trafne w stu procentach. Zacznijmy jednak od pierwszego wrażenia, czyli okładki i pudełka. Mimo, że ta pierwsza nader okazale się nie prezentuje, wnętrze jest już dużo ciekawsze, mnóstwo zdjęć oraz trzy 'listy' od raperów. Fajnie, ciekawy pomysł, ogólnie bardzo pozytywnie. Jednak płyty nie kupujemy dla jej okładki, a nagrania, toteż srebrny krążek szybko znalazł się w odtwarzaczu. Tu pierwsza niespodzianka, intro, czytane przez znanego aktora, pana Jana Nowickiego. Dalej było równie ciekawie. Zarówno utwory spokojniejsze, trochę bardziej stonowane, jak i szybsze, stworzone by rozgrzewać klubowe parkiety, wpadają w ucho i słucha się ich bardzo przyjemnie. Panowie poruszają niekiedy poważne kwestie, jak na przykład rodzicielstwo, czy też wpadka Małolata. Mimo tego muzyka tworzona przez 2cztery7 jest bardzo pozytywna, Mes, Pjus i Stasiak nawijają o imprezach, klubach, alkoholu i <brzydkie słowo ( ͡° ͜ʖ ͡°)>. Często w tekstach mówią o seksie, jednak ich opisy nie mają w sobie nic z delikatnej erotyki, bliżej im już do obrazów rodem z filmów porno.

Jeśli chodzi o podkłady są świetne, chętnie zakupiłbym płytkę z samymi instrumentalami. Nie żeby raził mnie głos, któregoś z muzyków! Wręcz przeciwnie, świetnie dobrane beaty genialnie współgrają z głosami panów z 2cztery7, jak i ich gości. A właśnie, co do tych ostatnich, na płycie usłyszymy zarówno dobrze znanych publice Emila Blefa, z którym Mes współpracował w ramach, jak na razie jedynej płyty Flexxip'a "Fach", Lerka, który zaistniał w mediach dzięki singlowemu "Weź to poczuj" z solowej płyty Onara, Dizkreta, który na swoim koncie ma wydaną razem z Praktikiem płytę "IQ" oraz Trish, coraz częściej pojawiającej się na hip-hop'owych płytach. Z kolei po raz pierwszy usłyszałem Magdę Kujawską i przyznać muszę, że jej udział w pięciu utworach bardzo pozytywnie mnie zaskoczył. Jeśli już mowa o debiutach, to warto wspomnieć o zamykającym płycie kawałku "Zwykle Nie Rapują, Ale...", w którym za mikrofonami pojawili się nie Mes (oprócz krótkiego refrenu), Pjus i Stasiak, a czterech producentów: Noon, DJ Romek, Mormon i Kociołek. Szczerze mówiąc wiele się po ich rymach nie spodziewałem i po raz wtóry zostałem bardzo przyjemnie zaskoczony. Kawałek jest fajny, muzycy patrzą na rap-biznes z trochę innej strony niż raperzy, mówią o trochę innych sprawach. Nagranie wyszło bardzo ciekawie, szkoda tylko, że producenci tak rzadko decydują się na dogranie swoich wersów. Na pewno uatrakcyjniłoby to płyty. Cóż, może w przyszłości skłonią się ku rymowaniu, bo wychodzi im to naprawdę dobrze.

Podsumowując 2cztery7 - "Funk-Dla Smaku" jest genialną płytą i powiewem świeżości na naszej rodzimej, hip-hop'owej scenie. Szczerze mówiąc po wysłuchaniu materiału przygotowanego przez Mesa, Pjusa i Stasiaka byłbym w stanie zapłacić za niego nie 30, a 60 złotych! Podobnej polskiej płyty nie słyszałem już bardzo dawno. Próżno na niej szukać kawałków niedopracowanych lub po prostu złych. Całość jest świetnie przygotowana. Nic tylko gnać do sklepu, no chyba, że nie lubisz lekkiej i pozytywnej muzyki (żeby od razu rozwiać wątpliwości - określenia 'lekka' i 'przyjemna' w żadnym stopniu nie oznaczają muzyki pokroju Mezo czy Verby). Zresztą co tu dużo mówić, przesłuchajcie singla "Dwa, Cztery, Siedem" i zadecydujcie sami!
Ocena: 6+/6, w szkolnej skali ocen ;-)