Andrea Pirlo

[Maly]

"Spróbujemy trochę innego sposobu gry, zresztą nie zawsze możesz utrzymywać się przy piłce, czasem trzeba się też bronić." - Pirlo ostatecznie porzuca swoje ideały z początku sezonu i oficjalnie przechodzi na Allegrizm.

[jackop]

Nie będę zaskoczony, bo przebłyski dało się zauważyć od samego początku. Różnica między Maksem a Pirlo i Kiepem jest taka, że grał "Cyniczny Juventus" z wyboru, gdzie pozostała dwójka ratowała/ratuje tym sezon. Żeby chociaż Andrzej dołożył od siebie coś pozytywnego... Zamiast tego bawi się w swoją 'obronę czwórką' za pomocą maszyny losującej, wystawiając piłkarzy na niewłaściwych pozycjach.

Nadal nie mamy pomysłu na grę piłką w ataku pozycyjnym, nie widać wypracowanych ofensywnych schematów, gdzie każdy wie jaka jest jego rola na boisku i jak ma zachować się w danej sytuacji (kontry). Nie dziwi mnie zatem, że drugi trener po Allegrim wróci do starego dobrego: 0 z tyłu, a z przodu może coś wpadnie. Łatwiej trzymać się bylejakości, licząc na robienie wyników dzięki indywidualnościom i błędom przeciwników, niż własnej inicjatywie. Kolejny raz będziemy liczyli na miękkie lądowanie na poduszce o nazwie defensywa, pokładając bezgraniczne zaufanie w parze Chiellini - Bonucci, a za brak wyników pociągali do odpowiedzialności Ronaldo, który przecież sam powinien ciągnąć ten wózek.

[Rottweill]

I nic dziwnego, że Pirlo i Kiep się z rewolucyjnych pomysłów raczkiem wycofują. Nie od razu klop zbudowano, a gdy ktoś tylko pozornie daje ci w spokoju budować...

Tkanie nowego systemu od zera to proszenie się o ciężki okres przejściowy niewiadomej długości. W Turynie zarząd niby by tak chciał, ale finalnie ulega presji dziesiątego tytułu i uszatka, w efekcie wychodzi na to, że gotowy do poświęceń jednak nie jest, zostajemy w rozkroku. Łatwiej takie operacje przeprowadzać, gdy balonik już pęknie. Tylko czy w ogóle warto?

[19]

I nic dziwnego, że Pirlo i Kiep się z rewolucyjnych pomysłów raczkiem wycofują. Nie od razu klop zbudowano, a gdy ktoś tylko pozornie daje ci w spokoju budować...

Tkanie nowego systemu od zera to proszenie się o ciężki okres przejściowy niewiadomej długości. W Turynie zarząd niby by tak chciał, ale finalnie ulega presji dziesiątego tytułu i uszatka, w efekcie wychodzi na to, że gotowy do poświęceń jednak nie jest, zostajemy w rozkroku. Łatwiej takie operacje przeprowadzać, gdy balonik już pęknie. Tylko czy w ogóle warto?

Chyba tylko kibice twierdzą, że to sezon przejściowy. Pirlo ewidentnie nic nowego nie buduje, bo wycofał się ze swoich pomysłów, gra tylko na wynik. Jeśli chodzi o skład to zawsze wychodzi bardziej doświadczony zawodnik niż ten mniej. Dla przykładu jak tylko Chiellini czy Bonucci są zdrowi to Demiral siedzi na ławce. Kompletny brak odwagi w stawianiu na młodych piłkarzy typu Fagioli czy Di Pardo lepiej z uporem maniaka wystawiać Bernardeschiego na różnych pozycjach.

[Bartosz Karawańczyk]

Pirlo ostatecznie porzuca swoje ideały z początku sezonu i oficjalnie przechodzi na Allegrizm.

Szczerze? Myślę, że to akurat dobrze. Z naszą drugą linią możemy tylko pomarzyć o zdominowaniu rywala mnóstwem podań. Sarri próbował wprowadzić szybką grę kombinacyjną i wyszedł z tego totalny potworek. Graliśmy miliard ślamazarnych podań do boku i do tyłu, często nie potrafiliśmy skonstruować żadnej groźnej akcji. Allegrizm to optymalny system dla tych drwali, zwłaszcza ze zdrowym Chiellinim i dobrze rozgrywającym Bonuccim (nasz najlepszy, o zgrozo, playmaker). Solidna obrona i szybkie przenoszenie akcji do przodu, z pominięciem drewnianego środka pola. Dobra piła od Bonuca i moc asyst na skrzydłach (Cuadrado, Chiesa), a Bentancury i Rabioty tylko do destrukcji, bo potrafią podać jedynie do najbliższego. Ewentualnie do rywala przed własnym polem karnym.

Taka taktyka doprowadziła nas do finału w Cardiff, więc nie mam nic przeciwko.

Nie ma już czasu na eksperymenty, musimy zacząć bezlitośnie punktować. Trzeba cynicznie wygrywać mecz za meczem, na pełnej kontroli, jak ostatnio z Romą. Jesteśmy w ciemnej pupie i teraz cel uświęca środki - musimy zgromadzić jak najwięcej punktów. Na ładną grę może przyjdzie czas za 10 lat.

[jackop]

@Bartosz Karawańczyk mamy bardzo różne wspomnienia, bo zamiast tego co opisujesz ja pamiętam Moratę i zwłaszcza Mandzukicia na skrzydle, który z szybkością i mocą asyst miał tyle wspólnego co Bernardeschi z dobrą grą w piłkę

Gdybyśmy za Allegriego grali tak jak to opisujesz, to w życiu nie nawoływałbym do jego zwolnienia, bo to bardziej przypomina Liverpool Kloppa, niż cynizm Wybitnego Stratega

[Rottweill]

I nic dziwnego, że Pirlo i Kiep się z rewolucyjnych pomysłów raczkiem wycofują. Nie od razu klop zbudowano, a gdy ktoś tylko pozornie daje ci w spokoju budować...

Tkanie nowego systemu od zera to proszenie się o ciężki okres przejściowy niewiadomej długości. W Turynie zarząd niby by tak chciał, ale finalnie ulega presji dziesiątego tytułu i uszatka, w efekcie wychodzi na to, że gotowy do poświęceń jednak nie jest, zostajemy w rozkroku. Łatwiej takie operacje przeprowadzać, gdy balonik już pęknie. Tylko czy w ogóle warto?

Chyba tylko kibice twierdzą, że to sezon przejściowy. Pirlo ewidentnie nic nowego nie buduje, bo wycofał się ze swoich pomysłów, gra tylko na wynik. Jeśli chodzi o skład to zawsze wychodzi bardziej doświadczony zawodnik niż ten mniej. Dla przykładu jak tylko Chiellini czy Bonucci są zdrowi to Demiral siedzi na ławce. Kompletny brak odwagi w stawianiu na młodych piłkarzy typu Fagioli czy Di Pardo lepiej z uporem maniaka wystawiać Bernardeschiego na różnych pozycjach.

Chyba nie powiesz, że to, co próbowali tworzyć Sarri i Pirlo w pierwszej części swoich sezonów to ta sama piłka, z którą Sarri kończył, a do której Pirlo już się otwarcie przyznaje. Nie zgadzam się też, że nie stawiamy na młodych - obecnie mamy największą w ostatnich latach rotację i stosunkowo dużo świeżej krwi. Po części wynika to oczywiście z odświeżonego składu, ale też sam fakt, że wiemy o istnieniu takich graczy jak ww. i oglądamy ich chociażby w podstawie w pucharze, jest już w naszym kontekście na plus. Dodatkowo, to nie zawsze plus dodatni, vide Frabotta.

Uważam też, że Andrzej mimo wszystko dużo się uczy i już nauczył; dość szybko na przykład rozwiązał spory problem z dziurami pomiędzy formacjami pod naszym polem karnym.

@Bartosz Karawańczyk mamy bardzo różne wspomnienia, bo zamiast tego co opisujesz ja pamiętam Moratę i zwłaszcza Mandzukicia na skrzydle, który z szybkością i mocą asyst miał tyle wspólnego co Bernardeschi z dobrą grą w piłkę

Gdybyśmy za Allegriego grali tak jak to opisujesz, to w życiu nie nawoływałbym do jego zwolnienia, bo to bardziej przypomina Liverpool Kloppa, niż cynizm Wybitnego Stratega

Ależ ten opis pasuje idealnie na przykład do najlepszej bramki czasów późnego Maxa, czyli przewrotki Mandżu z Cardiff. Gdy(byśmy) w pomocy mieli coś ciekawszego niż Pjanic z Khedirą, to nie sądzę, że Allegri z uporem maniaka musiałby tę pomoc marginalizować.

[Bartosz Karawańczyk]

Mandżukić na lewym skrzydle był specyficzny, ale robił kawał dobrej roboty. Walczył jak lew, dużo pomagał w defensywie, a z przodu potrafił fajnie dogrywać kolegom (chociażby Dybali w pierwszym meczu z Barcą) i samemu też coś czasem strzelić (Monaco, Real). Pamiętajmy, że jednym z jego głównych zadań było zgrywanie długich piłek (np. od wspomnianego Bonucciego) do wbiegającego mu za plecy Sandro. Robił to świetnie. Natomiast na prawym skrzydle mieliśmy Cuadrado, czyli piłkarza o zupełnie innej charakterystyce - on szedł bardziej w dryblingi i w ten sposób tworzył przewagę. Dla mnie te asymetryczne skrzydła były czymś świeżym, zaskakującym i przede wszystkim niezwykle efektywnym. Alex Sandro i Dani Alves również byli wtedy w genialnej formie, więc nie ma się co dziwić, że skrzydła nam całą grę robiły, a mizerny środek pola został ograniczony głównie do defensywy.

Przypomnijcie sobie, jak się wtedy wszyscy podniecali ofensywnym, widowiskowym Monaco, strzelającym grubo ponad 100 bramek w sezonie. Przyjechał do nich Juventus Maksia i po prostu zgasił im światło. W rewanżu też nie mieli czego szukać, a jedynego gola wcisnęli wtedy, gdy my mieliśmy już 4 i otwieraliśmy szampany.

Tamten Juventus był po prostu killerem, kapitalnie naoliwioną maszyną. Wiosna 2017 roku bez cienia szydery zasługuje na miano "mitycznej". Wspomnienia wielu osób zostały wypaczone przez koszmarną drugą połowę w Cardiff. Pierwsza była jeszcze taka w miarę, raczej nic nie zwiastowało nadchodzącego gwałtu. Myśmy w ogóle tylko 3 gole stracili po drodze do finału. Niestety, drugie 45 minut sprawiło, że styl i wyniki tamtego Juventusu są dzisiaj mocno deprecjonowane (niesłusznie).

Klopp nas później troszeczkę skopiował - długi przerzut od Van Dijka i niech tam Salah próbuje.

Pirlo powinien już dawno wdrożyć coś podobnego i nie kombinować tyle - maszyna losująca przed każdym meczem.

[jackop]

Fajnie, że selektywnie wybieracie sobie pojedyncze mecze Ligi Mistrzów, ale ja piszę o +/- 30 kolejkach ligowej kupy, od której sezon w sezon dostawało się raka oczu Sorry, ale nie byłem fanem czekania tygodniami, a czasami miesiącami, żeby w końcu zobaczyć ciekawy Juventus w TV.

[Bartosz Karawańczyk]

Ja piszę o wiośnie. Zgadzam się, że przez większość sezonu można było sobie oczy wydłubać, ale gdzieś tak od marca zaczęło to wyglądać bardzo fajnie i dopiero w Cardiff runęło. To był też dobry moment, żeby pożegnać Maksa, ale tak się nie stało i od tamtej pory krew z oczu leci już regularnie na naszych meczach.

[jackop]

Jedynie jego debiutancki sezon oglądało się wraz z upływem czasu coraz lepiej, ale okazał się jednorazową anomalią. Jak dla mnie charakteryzowanie gry zespołu Maksa (nie mylić ze zrywami pojedynczych jednostek) określeniami: szybki czy dynamiczny to niesmaczny żart. Mogę za to z pełnym przekonaniem napisać, że oryginalny Cyniczny Juventus był niesamowitym usypiaczem. Wybitny Strateg zazwyczaj potrafił dowieźć korzystny wynik do końca (mogę mu to oddać bez żalu), więc przy naszym prowadzeniu zamiast się katować można było równie dobrze uciąć drzemkę nic nie tracąc.

Zobaczymy czy Pirlo dociągnie chociaż do tego standardu swojego guru.

[dimebag11]

Pirlo ewidentnie jest do zwolnienia, bo raz, że drużyna gra bez żadnego ładu i składu, środek pola nie istnieje, nie mamy pojęcia o podaniach z pierwszej piłki czy też tak podstawowych elementach futbolu jak gra na obieg. Po drugie, Juventus od dłuższego czasu nie wygrywa w wyjazdowych spotkaniach (Napoli, Inter, Lazio, Roma i teraz Porto), a panem własnego boiska to może być sobie Cagliari czy Sampdoria (z całym szacunkiem do tych ekip), ale nie drużyna o potencjale Starej Damy. Jedno jest pewne - nie chcę widzieć w najbliższym czasie na stanowisku naszego trenera żadnego Włocha, bo z nimi kończy się zawsze tak samo, tzn. na kunktatorstwie i minimalizmie. Niestety mam takie przeczucie, że nawet jeśli wywalą Pirlo, to jego następcą zostanie nasz stary znajomy ... Mister Allegri i nic się w tym burdelu nie zmieni na lepsze.

[pablo1503]

Pirlo ewidentnie jest do zwolnienia, bo raz, że drużyna gra bez żadnego ładu i składu, środek pola nie istnieje, nie mamy pojęcia o podaniach z pierwszej piłki czy też tak podstawowych elementach futbolu jak gra na obieg.

Nie wiem czy, kolokwialnie rzecz ujmując, zwaliłbym to na Pirlo. Szczerze mówiąc, nie licząc pojedynczych przypadków, ja w ogóle w ostatniej dekadzie nie kojarzę po prostu ładnej gry piłką. Penetrujące podania między zawodnikami drużyny przeciwnej, klepka na wąskim fragmencie murawy, popularne trójkąty, podwajanie skrzydeł*... Można wymieniać i wymieniać. Juventus gra do bólu prostolinijną piłkę. Nie ważne czy za sterami był Conte, Max, Sarri czy obecnie Pirlo. Nikt, ale to nikt z nich nie potrafił wpoić tym piłkarzom kulturę gry futbolówką.

*Weźmy takiego Alexa Sandro dla przykładu. Cała jego przygoda(abstrahując od tego jak bardzo udana)
, to bycie osamotnionym na lewym skrzydle i jednocześnie pokrytym przez 2-3 przeciwników. Taki mam jego obraz gry. Dostanie piłkę na 40 metrze od bramki rywala, a reszta ucieka gdzieś w okolice pola karnego. Żadnej możliwości klepki czy szybkiej wymiany piłki z wyjściem na pozycje. Nic, nul, zero.

[vitoo]

Treneiro na konfie:

Porto od razu weszło w mecz tak, jak tego chciało. Przy tak wypełnionej liście spotkań to normalne, że nie zawsze można zachować absolutną koncentrację i właściwe tempo, ale nie powinno to mieć miejsca w 1/8 finału Ligi Mistrzów

Jak można opowiadać takie dyrdymały po tej kaszanie? Wiem, że na konferencji trzeb trochę robić dobrą minę do złej gry, ale czuję się jakby mnie ktoś robił w wała.

Porto strzeliło nam bramkę w pierwszej minucie, niemal nie dotykając piłki. Jakby tego było mało, drugą strzeliło nam w pierwszej akcji drugiej połowy. Naprawdę nie wiem jak można w jakikolwiek sposób to usprawiedliwiać napiętym terminarzem. Liga Mistrzów, faceci od nastoletniego wieku zarabiają grubą kasę, miliony fanów i oni mają problemy z koncentracją w takim momencie? To serio, podarujmy sobie w ogóle walkę o kolejną rundę, bo niby gramy na trzech fronatach, ale widocznie więcej w tym złego niż dobrego. Faza pucharowa, a drużyna ma problemy z koncentracją. Jeszcze żebyśmy punktowali w lidze i grali na włoskim podwórku na maksymalnym skupieniu, ale przecież te nasze patałachy co mecz grają z głową w chmurach.

A no i tak, Porto od razu weszło w mecz tak, jak tego chciało, bo zamiast calma, calma bez kalkulacji rzucili się do przodu i jak widać się opłaciło.

Jeszcze żebym widział, że ten Pirlo stara się jakoś ożywić ten Juventus. Są niby czasem jakieś symptomy, ale jest to wszystko tak chybotliwe i nijakie, że odnosi się wrażenie, że to zaraz się rozpadnie niczym domek z kart. To już nawet nie jest Allegri 2.0, tylko jakaś nieśmieszna karykatura Allegrego.

[Poprostu]

Pirlo unika odpowiedzi na wszystkie pytanie związane z taktyką itp. Później lawiruje i takie brednie wychodzą.